In de symbolische taal van Openbaring, worden christenen bevolen om van valse godsdiensten afstand te nemen op de zelfde wijze dat de Israëlieten bevolen werden uit Babylon te vluchten en de ware godsdienst te Jeruzalem te herstellen.

“Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen” (Openbaring 18:4).

Toen dit werd geschreven, had Babylon haar macht al twee honderd jaar verloren, zoals door Jesaja en Jeremia werd voorspeld. Dus verwijst Babylon in Openbaring kennelijk naar iets anders dan de letterlijke stad.

Gezien de ernst van deze waarschuwing is het noodzakelijk dat wij weten wat het betekent om uit Babylon te gaan, opdat wij haar zonden en haar straf kunnen vermijden.

Om de beeldspraak te verstaan, moeten wij de teksten over Babylon in het Oude Testament onderzoeken en die met de waarschuwing in Openbaring vergelijken.

Wat is de geschiedkundige basis van het symbolisme van Babylon?

Babylon had een lange geschiedenis van opstand tegen God.

Babel, de voorloper van Babylon, was één van de eerste steden die werd gebouwd. Nimrod, “deze was de eerste, die machtig werd op aarde” (1 Kronieken 1:10) heeft Babel gesticht (Genesis 10:10).

De naam “Babel” betekent “verwarring” en vind zijn oorsprong in de taalverwarring waardoor het bouwen van de toren van Babel werd stilgelegd (Genesis 11:9).

Babylon gebruikte politieke macht om valse godsdienst te bevorderen.

“Alle volken, natiën en tongen” werd bevolen Nebukadnessars gouden beeld te aanbidden (Daniël 3:1 t/m 7).

Jesaja en Jeremia voorspelden de ondergang van Babylon als straf voor afgoderij.

“Gevallen, gevallen is Babel, en alle gesneden beelden van zijn goden heeft Hij ter aarde verbrijzeld” (Jesaja 21:9b).

“Boodschapt onder de volken en laat het horen, verheelt het niet, zegt: Babel is genomen, Bel staat beschaamd, Merodak terneergeslagen, beschaamd staan zijn beelden, terneergeslagen zijn drekgoden” (Jeremia 50:2).

Bel en Merodak waren Babylonische afgoden. Merodak was de beschermgodheid van Babylon, een zonnegod, die samen met een draak werd afgebeeld.

Israël werd in Babylonische ballingschap weggevoerd als straf voor haar eigen ontrouw en afgoderij. God liet toe dat de tempel werd vernietigd omdat Hij een afkeer had van de heugelachtige aanbidding die daar gebeurde (Jesaja 1:13 t/m 15).

Daar voor aanbidding onder het Oude Verbond de tempel onmisbaar was, konden de Israëlieten in Babylon niet naar Gods woord aanbidden. Toen hun veroveraars hen vroegen een lied van Sion te zingen, antwoordden zij: “Hoe zouden wij een lied van de HEER zingen in een vreemd land?” (Psalm 137:4 HSV).

De Israëlieten werden bevolen uit Babylon te vluchten.

Te vluchten is zich van dreigend gevaar snel te verwijderen.

God gebruikte de Babylonische ballingschap om Israël tot inkeer te brengen.

Na 70 jaar balling mochten de Israëlieten terug naar Jerusalem gaan, de tempel herbouwen, en de aanbidding van het Oude Verbond herstellen.

Gezien de vele waarschuwingen, waren er blijkbaar sommigen die liever in Babylon wilden blijven!

Een messiaanse bijklank hoort men in teksten waar Israël bevolen wordt uit Babylon te vluchten.

“Trekt uit Babel, ontvlucht de Chaldeeën. Verkondigt het met jubelgeklank, doet dit horen, verbreidt het tot aan het einde der aarde; zegt: De HERE heeft zijn knecht Jakob verlost” (Jesaja 48:20). [Zie de verzen 12 t/m 22.]

“Vertrekt, vertrekt, gaat uit vandaar; raakt het onreine niet aan, gaat weg uit haar midden, reinigt u, gij die de vaten des HEREN draagt” (Jesaja 52:11). [Zie de verzen 7 t/m 12.]

“In die dagen en te dien tijde, luidt het woord des HEREN, zullen de Israëlieten komen, zij en de Judeeërs tezamen; al wenend zullen zij voortgaan en de HERE, hun God, zoeken; naar Sion zullen zij vragen, op de weg hierheen zal hun aangezicht (gericht) zijn; zij komen en zoeken gemeenschap met de HERE in een eeuwig verbond, dat niet zal vergeten worden” (Jeremia 50:4, 5). [Voor bijkomende inzicht lees de hoofdstukken 50 en 51.]

“Vlucht uit Babel, laat ieder zijn leven redden; komt niet om in zijn ongerechtigheid, want dit is de tijd der wrake voor de HERE, het verdiende loon betaalt Hij hem” (Jeremia 51:6).

“Wij hebben Babel trachten te genezen, maar het is niet te genezen; verlaat het en laten wij gaan, een ieder naar zijn land; want tot de hemel reikt zijn oordeel en het verheft zich tot de wolken. De HERE heeft ons recht aan het licht gebracht; komt en laten wij in Sion het werk van de HERE, onze God, verhalen” (Jeremia 51:9, 10).

“Trekt eruit weg, mijn volk, en laat ieder zijn leven redden voor de brandende toorn des HEREN” (Jeremia 51:45).

“Op, redt u naar Sion, gij die woont bij de dochter van Babel” (Zacharia 2:7).

Merk op dat hoewel de Israëlieten zelf in Babylon geen afgoden dienden, waren zij verontreinigd en deelden zij in de zonden van Babylon indien zij daar bleven en niet naar Jerusalem gingen om God volgens Zijn woord te aanbidden.

Wat stelt Babylon in Openbaring voor?

Over Babylon wordt voor het eerst in hoofdstuk veertien gesproken: “Gevallen, gevallen is het grote Babylon, dat van de wijn van de hartstocht zijner hoererij al de volkeren heeft doen drinken” (Openbaring 14:8).

Om de betekenis van Babylon te kennen, moeten wij verschillende symbolen in Openbaring begrijpen. De draak is de duivel (Openbaring 12:9). Zoals in Daniël, stellen beesten regeringen voor. Aan het eerste beest geeft de duivel “zijn kracht en zijn troon en grote macht” (Openbaring 13:2). Een tweede beest, dat op een lam lijkt maar als een draak spreekt, oefent al de macht van het eerste beest uit en bewerkt dat iedereen op aarde het eerste beest aanbidt (Openbaring 13:11 t/m 14). Onder invloed van deze twee beesten, aanbidt gans de wereld de duivel, behalve degenen die in het boek des levens staan (Openbaring 13:3, 4, 8).

Er zijn slechts twee klassen: Gods heiligen en degenen die de duivel aanbidden. Uitsluitend door het bloed van Christus kan men uit de macht van de duisternis naar Gods koninkrijk overgebracht worden (Kolossenzen 1:13, 14).

Het tweede beest is “de valse profeet” (Openbaring 19:20). Dit beest is godsdienstig (godsdienstige overheden) en wordt door het eerste beest (wereldlijke overheden) gesteund.

Babylon is een symbolische voorstelling van de valse profeet, uitgebeeld als een hoer die op een beest rijdt: “En de vrouw was gehuld in purper en scharlaken en rijk versierd met goud, edelgesteente en paarlen, en zij had in haar hand een gouden beker, vol gruwelen, en de onreinheden van haar hoererij. En op haar voorhoofd was een naam geschreven, een geheimenis: het grote Babylon, moeder van de hoeren en van de gruwelen der aarde” (Openbaring 17:4, 5).

Dit geheimenis wordt onthuld: “En de vrouw, die gij zaagt, is de grote stad, die het koningschap heeft over de koningen der aarde” (Openbaring 17:18).

Toen dit werd geschreven, zou iedere lezer aan het Romeinse Rijk denken. Dus is Babylon (Rome) een uitbeelding van de valse profeet. Alle godsdienstige en politieke opstand tegen God wordt door de hoer en het beest waarop zij zit, uitgebeeld!

De hoer is niet de letterlijke stad Rome maar Rome als symbool. Paulus was een Romeinse burger (Handelingen 22:27, 28). In zijn brief aan de Romeinen heeft hij hen niet bevolen de stad te verlaten.

Rome, zoals Babylon uit de oudheid, verspreidde valse godsdienst door politieke macht. Na Augustus (27-14 voor Christus) werd iedereen bevolen de keizer te aanbidden. Dus, zoals Babylon, is Rome een geschikt symbool voor politiek en godsdienstig verzet tegen God.

Babylon en Rome zijn de eerste en laatste van vier koninkijken in Daniël die door Gods Koninkrijk overwonnen zouden worden (Daniël 2:31 t/m 45; 7:17 t/m 27).

Hoe heeft Rome zich in de geschiedenis ontwikkeld?

De hoer op het beest was “dronken van het bloed der heiligen en van het bloed der getuigen van Jezus” (Openbaring 17:6).

Omdat zij weigerden de keizer te aanbidden, werden christenen door heidens Rome vervolgd, vooral onder Nero, Domitianus en Trajanus.

Heidens Rome muteerde in “Het Heilige Romeinse Rijk” (“heilig” was zeker een onjuiste benaming) met keizers die door de paus werden aangesteld. Otto I werd door Paus Johannes XII in 962 aangesteld.

Door de eeuwen heen vermoorde dit onheilige Romeinse rijk duizenden niet-Katholieken met de zegen van de pausen. Onder de duizenden die werden gedood was William Tyndale, de Engelse bijbelvertaler. Hij stierf op de brandstapel te Vilvoorde, België op 6 oktober 1536.

“Het Heilige Romeinse Rijk” werd door Napoleon in 1806 ontbonden.

Na een periode van strijdige aanspraken op jurisdictie, werd Vaticaanstad erkend als onafhankelijke staat in 1929. Zo kwam een einde aan de rechtstreekse politieke macht van Rome over koningen. Maar toch hebben de meeste Europese en vele Zuid-Amerikaanse landen nu nog Katholieke politieke partijen en via haar hiërarchie oefent het Vaticaan gezag uit in de hele wereld.

De Rooms-Katholieke Kerk is een wereldomspannende, politiek georganiseerde, heidense godsdienst met aanhangers die beelden aanbidden, dode mensen (“heiligen”) aanbidden en die een levende, sprekende afgod aanbidden, die godslasterlijk “De Heilige Vader” wordt genoemd. De Rooms-Katholieke Kerk is de grootste groep die zich christen noemt.

Waarom wordt Babylon een hoer genoemd?

In de profetische symboliek stellen prostitutie en ontucht ontrouw aan God voor. “Zij liepen overspelig andere goden na” (Richteren 2:17). [Zie ook Exodus 34:15, 16; Leviticus 20:5; Deuteronomium 31:16; Psalm 73:27; Richteren 8:33; Jeremia 2:20; 3:1; Ezechiël 16:15 t/m 17.] De ontucht van Babylon stelt geestelijke corruptie voor. Babylon verontreinigt de wereld op godsdienstig gebied.

Waarom wordt Babylon de moeder van de hoeren genoemd?

Vergeet niet dat deze symbolen iedereen op aarde omvatten die niet in het boek des levens staat (Openbaring 13:3, 4, 8).

Onderzoeker, David B. Barrett, heeft vastgesteld dat er negenteen hoofd wereld godsdiensten zijn, in ongeveer 10.000 afzonderlijke godsdiensten, en dat er in de christenheid 34.000 denominaties zijn. Nu dat is echt Babel.

De duivel heeft deze Babylonische “verwarring” geschapen opdat mensen hem i.p.v. God zouden aanbidden. In het winkelcentrum van de duivel is er iets aantrekkelijks voor iedereen. Hij wil dat u zich bij de kerk van uw keuze aansluit, i.p.v. Gods keuze.

Babylon in Openbaring verwijst echter niet uitsluitend naar de Rooms-Katholieke Kerk, zoals soms wordt beweerd, aangezien iedereen in de wereld, behalve wie in het boek des levens staat, de duivel via deze twee beesten aanbidt.

Maar de Rooms-Katholieke Kerk is zeker de hoofdbelichaming (dochter) van profetische Babylon als opvolger van “Het Heilige Romeinse Rijk” en als de grootste, invloedrijkste valse vorm van het christelijk geloof.

Maar zij staat niet alleen. Verschillende Protestantse kerken zijn slechts afkooksels van de Roomse Kerk, die vele van haar valse leerstellingen en praktijken handhaven. Alle door mensen opgerichte denominaties zijn dochters van de hoer omdat, zoals zij, zij onderwerpen zich niet aan Christus. Alle valse godsdiensten zijn dochters van de hoer voor dezelfde reden. De Islam, die door politieke en lijfelijke macht wordt verspreid, is zeker een “dochter” van Babylon.

God zal Babylon voor haar zonden straffen.

Zoals God Babylon uit de oudheid heeft gestraft, zal Hij profetische Babylon straffen.

“En het grote Babylon werd voor God in gedachtenis gebracht, om daaraan de beker met de wijn van de gramschap van zijn toorn te geven” (Openbaring 16:19). Godsdienstig en politiek verzet tegen God verdienen Zijn toorn.

“Gevallen, gevallen is de grote (stad) Babylon en zij is geworden een woonplaats van duivelen, een schuilplaats van alle onreine geesten en een schuilplaats van alle onrein en verfoeid gevogelte, omdat van de wijn van de hartstocht harer hoererij al de volken gedronken hebben en de koningen der aarde met haar gehoereerd hebben” (Openbaring 18:2b, 3a).

De ondergang van Babylon is het gevolg van Gods overwinning op de valse profeet en het beest, die alle valse godsdiensten en goddeloze regeringen voorstellen. “En het beest werd gegrepen en met hem de valse profeet; ... levend werden zij beiden geworpen in de poel des vuurs, die van zwavel brandt” (Openbaring 19:20).

Hun aanvoerder, de duivel, wordt ook overwonnen: “En de duivel, die hen verleidde, werd geworpen in de poel van vuur en zwavel, waar ook het beest en de valse profeet zijn, en zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheden” (Openbaring 20:10).

De onverlosten delen in de straf van de duivel: “Dan zal Hij ook tot hen, die aan zijn linkerhand zijn, zeggen: Gaat weg van Mij, gij vervloekten, naar het eeuwige vuur, dat voor de duivel en zijn engelen bereid is” (Matteüs 25:41).

Ook wij moeten uit Babylon vluchten!

“Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen. Want haar zonden hebben zich opgehoopt tot aan de hemel en God heeft aan haar ongerechtigheid gedacht” (Openbaring 18:4, 5).

Hoe vluchten wij uit Babylon om aan haar straf te ontsnappen?

Door verschillende teksten in het Nieuwe Testament wordt deze waarschuwing verduidelijkt. “Daarom gaat weg uit hun midden, en scheidt u af, spreekt de Here, en houdt niet vast aan het onreine” (2 Korintiërs 6:17). Wij mogen niet aan valse godsdiensten of aan andere vormen van wereldsgezindheid deelnemen want dat is geestelijke ontucht, onreinheid, ontrouw aan God.

Hoe kan Gods volk in Babylon zijn? Potentiele christenen en christenen die banden met valse godsdiensten hebben, moeten Babylon verlaten.

Onder degenen die uit Babylon worden geroepen zijn mensen die het evangelie, bij het horen, zullen gehoorzamen.

Jezus zei aan Paulus: “Wees niet bevreesd, maar spreek en zwijg niet; ... want Ik heb veel volk in deze stad” (Handelingen 18:9, 10). God had mensen in Korinte die het evangelie, bij het horen, zouden aanvaarden. De prediking van Paulus stelde hen in staat uit Babylon te ontsnappen.

Onder degenen die uit Babylon worden geroepen zijn christenen die een compromis met “de wetteloze” hebben gemaakt door in denominaties en godsdienstige organisaties te zijn die door mensen zijn opgericht i.p.v. door Christus. De leer van zulke groeperingen wijkt altijd af van de leer van Christus, want anders zouden zij gewoon een gemeente van Christus zijn i.p.v. een menselijke denominatie.

Christenen die zich aansluiten bij valse vormen van het christelijk geloof proberen Christus is de kamp van de antichrist te dienen! Zij denken dat ze God kunnen dienen hoewel ze met een groepering aanbidden die afwijkt van de leer van Christus.

Dit is niet mogelijk want bij het dienen van God is gezonde leer onmisbaar. “Een ieder, die verder gaat en niet blijft in de leer van Christus, heeft God niet; wie in die leer blijft, deze heeft zowel de Vader als de Zoon. Indien iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in uw huis en heet hem niet welkom. Want wie hem welkom heet, heeft deel aan zijn boze werken” (2 Johannes 9 t/m 11).

Wie een evangelie predikt dat van het oorspronkelijk evangelie afwijkt, is vervloekt (Galaten 1:8, 9).

Wanneer wij gemeenschap hebben met mensen die in de leer van Christus niet blijven (al zijn wij met hen oneens), nemen wij deel aan hun boze werken. “Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen” (Openbaring 18:4).

“Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis? Welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial, of welk deel heeft een gelovige samen met een ongelovige? Welke gemeenschappelijke grondslag heeft de tempel Gods met afgoden?” (2 Korintiërs 6:14 t/m 16).

“Belial” betekent “de waardeloze” of “de wetteloze”. De wetteloze verwijst naar mensen die zeggen, “Here, Here!” maar Christus niet gehoorzamen. Aan hen zegt Jezus, “Gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid” (Matteüs 7:21 t/m 23). Zij hebben zich door de wetteloze laten bedriegen wegens hun tekort aan liefde voor de waarheid (2 Thessalonicenzen 2:8 t/m 12).

De strijdkrachten van godsdienstig kwaad die “de valse profeet” en “Babylon” in Openbaring worden genoemd, heten “de wetteloze” bij Paulus en de “antichrist” bij Johannes. [Zie 1 Johannes 2:18, 22; 4:3; 2 Johannes 7.]

Na de terugkeer van Israël uit ballingschap, hebben zo goed als geen Joden beelden vereerd. Toch, bij een beschrijving van de Joden ten tijde van Jezus, zegt Hij, “Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn” (Matteüs 15:8, 9).

Hier haalt Jezus Jesaja 29:13 aan die Israël in de aanloop tot de Babylonische ballingschap beschrijft! Hoewel de Joden de tempeldienst hadden hersteld, was hun geestelijke toestand nog steeds zoals die was vóór de ballingschap!

De discipelen waren bezorgd dat de Farizeeën aan deze harde woorden aanstoot hadden genomen, maar Jezus antwoordde, “Elke plant, die mijn hemelse Vader niet geplant heeft, zal uitgeroeid worden. Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen” (Matteüs 15:13, 14).

Dus alle godsdiensten en alle denominaties die anders zijn dan de gemeente van Christus door Hem gesticht, vormen Babylon, zijn door de duivel geïnspireerd, en worden door God uitgeroeid.

Indien wij aan een godsdienstige groepering van menselijke oorsprong deelnemen, moeten wij die verlaten of worden wij samen met hen uitgeroeid! God moeten wij dienen in overeenstemming met “het geloof, dat eenmaal de heiligen overgeleverd is” (Judas 3), God moeten wij dienen volgens het evangelie dat in de eerste eeuw van Jerusalem is uitgegaan! We moeten “naar Sion vragen” en “in Sion het werk van de HERE, onze God, verhalen.”

Gods waarschuwing is overduidelijk.

“Vlucht uit Babel, laat ieder zijn leven redden; komt niet om in zijn ongerechtigheid” (Jeremia 51:6).

“Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen” (Openbaring 18:4). Amen.

Roy Davison