Zijn wij een gemeente van Christus?
Rooms-Katholieken die vergaderd zijn, worden een Rooms-Katholieke
Kerk genoemd. Hervormden worden een Hervormde Kerk genoemd.
Gereformeerden, een Gereformeerde Kerk. Evangelischen, een
Evangelische Kerk. Baptisten, een Baptisten Kerk. Enzovoort.
Hoe worden christenen genoemd, wanneer zij vergaderd zijn?
Wij noemen ons gemeente van Christus. Wat wil dit zeggen?
Wanneer de mensen dit horen, denken ze dikwijls per vergissing:
Weer een kerkgenootschap, één die Gemeente van Christus heet.
Gewoon gemeente van Christus zijn, is zo ver verwijderd van de
denkwijze van de meeste mensen dat zij grote moeite hebben om het
begrip te vatten.
Waarom noemen wij ons gemeente van Christus?
Wij willen te kennen geven dat wij een plaatselijke vergadering zijn
van de gemeente die Jezus heeft gebouwd (Matteüs 16:18). Jezus
heeft beloofd: Waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar
ben Ik in hun midden (Matteüs 18:20). Omdat wij Jezus in ons
midden willen hebben, vergaderen wij in Zijn naam als gemeente van
Christus.
Hoe kunnen christenen iets anders dan een gemeente van
Christus zijn? Uit bijbels oogpunt is er slechts één gemeente, de gemeente
die van Christus is. Er is één lichaam en één Geest, gelijk gij ook
geroepen zijt in de ene hoop uwer roeping, één Here, één geloof, één
doop (Efeziërs 4:4, 5).
Maar zijn wij een gemeente van Christus?
Wij kunnen ons gemakkelijk gemeente van Christus noemen. Maar
zijn wij het ook? Hoe kunnen wij weten of wij echt een gemeente van
Christus zijn? De kern van het antwoord vinden wij in de tekst die wij
net hebben gelezen.
Indien wij aan de ene Heer onderworpen zijn, indien de Geest van de ene ware God
in ons is, indien wij het ene geloof belijden en indien wij met de ene doop
gedoopt zijn, dan zijn
wij in het ene lichaam van Christus, zijn gemeente! Het ene geloof is
het geloof dat eenmaal de heiligen overgeleverd is (Judas 3). De
ene doop is de christelijke doop zoals in het Nieuwe Testament beschreven.
Het ene lichaam is de gemeente van Christus zoals in het Nieuwe Testament
beschreven.
Want gelijk het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van
het lichaam, hoe vele ook, één lichaam vormen, zo ook Christus; want
door één Geest zijn wij allen tot één lichaam gedoopt (1 Korintiërs
12:12, 13).
Zijn wij aanmatigend wanneer wij ons gemeenten van Christus
noemen?
Wanneer wij belijden gemeenten van Christus te zijn, worden wij
weleens gevraagd: Is het niet hoogmoedig zich gemeente van
Christus te noemen? Denkt u soms dat alleen leden van de gemeente
van Christus behouden worden?
Indien wij het niet zijn, is het inderdaad hoogmoedig. Indien wij door
Gods genade ons doel bereiken, is het niet hoogmoedig. Indien wij
van Christus zijn, moeten wij dat ook belijden!
Alle behouden mensen worden aan de gemeente van Christus
toegevoegd.
De gemeente die Jezus heeft gesticht, bestaat toch per definitie uit
allen die behouden zijn. Geen enkele mens wordt gered zonder lid van
de gemeente van Christus te worden, want God voegt allen die
behouden zijn aan Zijn gemeente toe! (Handelingen 2:47). Wanneer
men begrijpt wat wij met gemeente van Christus bedoelen, kan men
het ons niet kwalijk nemen wanneer wij zeggen dat uitsluitend leden
van de gemeente van Christus behouden worden.
Is het mogelijk een gemeente van Christus te zijn?
De meesten die ons van hoogmoed beschuldigen, geloven niet
dat wij de gemeente van Christus echt zijn. Hun bezwaren moeten wij
ernstig overwegen en naar de vermaning van Paulus handelen: Stelt
uzelf op de proef, of gij wel in het geloof zijt, onderzoekt uzelf (2
Korintiërs 13:5).
In vele gevallen echter is hun beschuldiging gewoon het gevolg van
hun eigen sektarische opvatting over de gemeente. Hoewel Jezus in
Johannes hoofdstuk 17 voor eenheid onder Zijn volgelingen op basis van Gods
woord heeft gebeden, geloven deze mensen ten onrechte dat het voor
God aanvaardbaar is wanneer gelovigen zich in vele afzonderlijke
kerkgenootschappen opsplitsen.
Indien zij toegeven dat het zelfs mogelijk is, gewoon christen te zijn
en als gemeenten van Christus te vergaderen, veroordelen zij zichzelf
wanneer zij iets anders dan een gemeente van Christus zijn! In
Nieuwtestamentische tijden was het mogelijk gemeenten van Christus
te zijn (Romeinen 16:16), dus is het nu ook mogelijk indien wij het
Nieuwe Testament als de maatgevende norm aanvaarden.
Wat zijn kenmerken van de gemeente van Christus?
Wij hebben al vernomen dat men het ene geloof moet belijden en met
de ene doop gedoopt moet worden om in het ene lichaam van
Christus te zijn. Wat houdt dit in?
Christus is het enige hoofd van Zijn gemeente.
Hij is het hoofd van het lichaam, de gemeente (Kolossenzen 1:18).
God heeft alles onder zijn voeten gesteld en Hem als hoofd boven al
wat is, gegeven aan de gemeente, die zijn lichaam is (Efeziërs 1:22,
23). Hij is de ene herder van de ene kudde (Johannes 10:16). Wij moeten ons aan
de ene Heer onderwerpen.
Onderworpenheid aan gecentraliseerde kerkelijke instellingen is een
verwerping van het hoofdschap van Christus.
Wij mogen uitsluitend leiderschapsfuncties hebben die
Christus aan Zijn gemeente heeft gegeven.
En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel
evangelisten als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten tot
dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus (Efeziërs
4:11, 12).
De apostelen en profeten, met Christus als hoeksteen, vormen het
fundament van de gemeente van Christus: Want een ander
fundament, dan dat er ligt, namelijk Jezus Christus, kan niemand
leggen (1 Korintiërs 3:11). Wij zijn gebouwd op het fundament van
de apostelen en profeten, terwijl Christus Jezus zelf de hoeksteen is
(Efeziërs 2:20).
Wij bouwen op dit fundament - niet door onterecht hedendaagse
apostelen en profeten aan te stellen - maar door in het onderwijs van
de oorspronkelijke apostelen te volharden (Handelingen 2:42;
Openbaring 21:14).
De leer van Christus (aan de apostelen en profeten in de eerste eeuw
geopenbaard) wordt nu door de heilige Schrift aan alle volken
bekendgemaakt. De gemeente wordt versterkt door het evangelie en de
prediking van Jezus Christus, naar de openbaring van het geheimenis,
eeuwenlang verzwegen, maar thans geopenbaard en door profetische
schriften volgens bevel van de eeuwige God tot bewerking van
gehoorzaamheid des geloofs bekendgemaakt onder alle volken
(Romeinen 16:25, 26).
Om de gemeente op te bouwen, heeft Christus ons evangelisten,
herders en leraars gegeven. Om een gemeente van Christus te zijn,
mogen wij uitsluitend leiders hebben die overeenkomstig de Schrift
zijn aangesteld. Indien wij onbijbelse ambten hebben, of leiders
aanstellen, die aan de bijbelse voorwaarden niet voldoen (1 Timoteüs
3:1 t/m 13; Titus 1:5 t/m 9), hoe kunnen wij een gemeente van
Christus zijn?
Om gemeente van Christus te zijn, moeten wij in de leer van
Christus blijven.
Een ieder, die verder gaat en niet blijft in de leer van Christus, heeft
God niet; wie in die leer blijft, deze heeft zowel de Vader als de Zoon
(2 Johannes 9). Wij moeten tot het uiterste strijden voor het geloof,
dat eenmaal de heiligen overgeleverd is (Judas 3). Wij moeten
volharden bij het onderwijs der apostelen (Handelingen 2:42).
De grootste oorzaak van afvalligheid is het verwerpen van de leer van
Christus als maatgevend door sommige van Zijn leerstellingen te
gebruiken om een sausje in elkaar te flansen als smaakgever aan en
vermomming van de leerstellingen en tradities van mensen.
Wie afdwaalt is niet te verontschuldigen want God heeft ons door de
Schrift laten weten hoe men zich behoort te gedragen in het huis
Gods, dat is de gemeente van de levende God, een pijler en
fundament der waarheid (1 Timoteüs 3:15).
Een gemeente van Christus moet per definitie een bolwerk van de
waarheid zijn. Wij worden in waarheid geheiligd (Johannes 17:19).
Om behouden te worden, moeten wij de waarheid liefhebben
(2 Tessalonicenzen 2:10), de waarheid geloven (2 Tessalonicenzen 2:12)
en de waarheid gehoorzamen (Romeinen 2:8; Galaten 3:1). Wij
moeten ons aan de waarheid houden (Efeziërs 4:15). Hoe kunnen wij
een gemeente van Christus zijn, indien wij iets anders dan de
waarheid verkondigen?
Om gemeente van Christus te zijn, moeten wij vrucht dragen.
Jezus zei, Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft,
gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets
doen (Johannes 15:5). De vrucht van de Geest moetaen wij dragen:
liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid,
trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing (Galaten 5:22, 23).
Om gemeente van Christus te zijn, moeten wij God op een Hem
welgevallige wijze aanbidden.
In geest en in waarheid moeten wij aanbidden (Johannes 4:23). Wij
moeten God vereren op een Hem welbehagelijke wijze met eerbied
en ontzag (Hebreeën 12:28).
Indien wij volgens eigen goeddunken of tradities van mensen
aanbidden, kunnen wij niet de gemeente van Christus zijn. Dan staan
wij onder hetzelfde oordeel dat God over Israël heeft uitgesproken:
Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij.
Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van
mensen zijn (Matteüs 15:8, 9). Hoe kunnen wij de gemeente van
Christus zijn, indien wij onze eredienst en aanbidding op het zand
bouwen door de leerstellingen en tradities van mensen te volgen?
Laten wij ter ere van God gemeenten van Christus zijn.
Laten wij ons aan Christus als enig hoofd onderwerpen. Laten wij het
ene geloof belijden en de ene doop toepassen om in het ene lichaam
van Christus te zijn. Laten wij in de leer van Christus blijven en
gemeenteleiding hebben die met Gods woord in overeenstemming is.
Laten wij de vrucht van de Geest dragen en God op een Hem
welgevallige wijze aanbidden. Dan zal God ons als Zijn gemeente
erkennen. Geen andere erkenning is nodig!
Efeziërs 3:21 - Hem zij de heerlijkheid in de gemeente en in Christus
Jezus tot in alle geslachten, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Amen.
Roy Davison
De schriftgedeelten in dit artikel zijn uit de NBG-1951 Vertaling,
© Nederlands Bijbelgenootschap (tenzij anders aangeduid).
Published in The Old Paths Archive
(http://www.oldpaths.com)